Dok su građani Tutina decenijama čekali realizaciju infrastrukturnih projekata, režimski Bošnjaci ponovo koriste ono što pripada narodu – kao alat za političku trgovinu i ličnu promociju.
Najnoviji primjer stigao je sa asfaltiranjem ulice Meše Selimovića u Tutinu, gdje se ministar Usame Zukorlić, bez imalo stida, pojavio u ulozi “darodavca” – kao da put nije finansiran novcem poreznih obveznika, već iz njegovog privatnog džepa.
Ono što javnost mora znati jeste da projekti koje opština Tutin dostavlja Vladi Srbije potiču direktno iz projektne dokumentacije lokalne samouprave. Radi se o planovima koje je uradila sama opština, uz saglasnost i potrebe građana. Međutim, svaki put kada se projekat odobri, on se ne realizira kao rezultat institucionalnog procesa, već biva prepakovan u marketinški trik režimskih bošnjačkih političara – na čelu sa Usamom Zukorlićem i Rasimom Ljajićem.
Umjesto da lokalna vlast, kao legalni organ u ime građana, koordinira implementaciju i prezentaciju radova, režimski kadrovi koriste priliku da preuzmu tuđe zasluge i tako se predstave kao jedini “spasioci” naroda.
Posebno je degutantno to što se elementarna obaveza države – ulaganje u infrastrukturu – servira kao “poklon”, dok se prešućuje činjenica da su isti ti građani višestruko platili svaki metar asfalta kroz poreze, akcize i dažbine. Dakle, građani finansiraju projekte, a političari poput Usame Zukorlića ih prisvajaju, pretvarajući državne obaveze u propagandne bilborde za Vučićev režim.
Ovakva praksa nije ništa drugo nego politička zloupotreba i ponižavanje građana. Umjesto transparentnosti i poštivanja zakona, imamo predstavu u kojoj se lokalna samouprava potiskuje, a projekti građana postaju valuta za kupovinu glasova.
U vremenu kada Tutin i Sandžak vape za ozbiljnim ulaganjima i odgovornom politikom, narod se još jednom suočava sa istom farsom: dok država daje ono što je dužna, režimski Bošnjaci to prepakivaju u ličnu reklamu.
Poruka je jasna: građani Tutina ne trebaju ničije “poklone”. Oni traže svoje pravo, za koje već decenijama uredno plaćaju. A političari poput Usame Zukorlića ostat će upamćeni ne po djelima, nego po bezočnoj manipulaciji i pokušajima da tuđe projekte predstave kao vlastite.
