Jedna Legenda o Aliji Đerzelezu kazuje da on vuče porijeklo s Pašteri.

Prema narodnoj priči, na Pešterskom polju, u podnožju grada “Trojana” u selu Braćak, izmađu Karajukića bunara, Tuzinja i Krnja jele, postojalo je jezero u kojem je živjela aždaha i svakog dana uzimala po jednu djevojku dok za to nije čuo Alija Đerzelez te je posjekao i spasio mještane.

Nakon što je posjekao aždahu, kako nam Nusret Bihorac, iz obližnjeg sela Krnja jela, priča ono što je čuo od svojh starih, Alija koji je imao keramete (nadčovječanske sposobnosti) je od umora nakon sukoba sa nemani udario po stijeni, rasjekao je i potekla je voda. Na tom mjestu voda i dan danas neprekidno, a tamo gdje je stajao on i konj mu, ostali su otisci u stijeni.

Na mjestu gdje se održava teferič na “Aliđun”, 2. avgusta, nalazi se i izvor “Đurđevica” i otisci stopala, kopita i huzde u stijeni. Mjesto je zanimljivo, jer se takvi obrisi i još uvijek vide u stijeni.

“Alija je sabljom rasjekao kamen, potekla je voda i stope su, kao i kopita od njegovog konja, ostale urezane”, objašnjava nam Kadrija Mulić iz sela Braćaka, koji je rođen u tom mjestu, ističući da to postoji otkad su oni na ovim prostorima, ali i da ne zna koliko ima istine u svemu tome.

Brdo “Trojan na kojem se nalaze ostaci srednovjekovne tvrđave “znad Pešterskog polja

Potvrđuje nam da zna da je Alija Đerzelaz živio u 17. vijeku te da i dalje postaje ostaci zidina na obližnjem brdu poznatom kao “Trojan”. Vjeruje se i da se radi o bogumilskom gradu, jer su u blizini pronađeni stećci slični onim u Stocu (BiH).

Narod u ovom kraju vjeruje da je voda sa Alijinog izvora ljekovita, ali samo na Aliđun, 2. avgusta, te i zbog toga dolaze na ovo mjesto.

U zadnjih nekoliko decenija, Aliđun ovdje obilježavaju uglavnom muslimani (Bošnjaci i Albanci), dok su ranije, kako saznajemo, dolazili i pravoslavci (Srbi i Crnogorci). Narod je 2. avgusta ulazio i u jezeru, gdje se po priči nalazila aždaha, i liječio se blatom i pijavicama.

Obilježavanje ovog datuma vezuje se  za Aliđun (Aligun) kod muslimana i Ilinden kod pravoslavaca.

Na prostoru Sandžaka, obilježavanje Aliđuna ili Svetog Ilije datira još od pamtivijeka i podjednako je značajno i za muslimane i pravoslavce koji žive na ovim prostorima.

Vlada Srbije donijla je 30. decembra 2015. godine Uredbu o proglašenju Specijalnog rezervata prirode “Peštersko polje”. Ovim dokumentom područje na Pešterskoj visoravni na jugozapadu Srbije proglašava se zaštićenim područjem I kategorije međunarodnog i nacionalnog, odnosno izuzetnog značaja, kao Specijalni rezervat prirode.Specijalni rezervat prirode “Peštersko polje” stavljen se pod zaštitu radi očuvanja reprezentativnih i jedinstvenih odlika biodiverziteta i geodiverziteta, jednog od najvećih preostalih brdsko-planinskih tresavskih kompleksa u Srbiji i na Balkanu gdje su utočište našle brojne reliktne, endemične, retke i ugrožene, nacionalno i međunarodno značajne vrste flore i faune.– Priča o Aliji Đerzelezu, najvećem bošnjačkom junaku iz turskog doba

Alija Đerzelez je bio najveći junak za koga Bošnjaci znaju, ali o njemu nećete naći ni slova ni u jednoj sadašnjoj knjizi istorije. Po onome što se zna, Đerzelez je rođen u Janji kod Bijeljine, a proslavio se ratujući na prostoru sadašnje Mađarske. Bio je poznat po imenu Gurz Iljas (Gurz Illyas), i o njemu je opširan zapis ostavio čuveni turski istoričar Ibn Kemal (Kemal-paša Zade), njegov savremenik (živio je od 1468. do 1534.) Kod nas je o njemu pisao slavni Ibrahim-beg Alajbegović Pečevija (Pečevi)  u svojoj Historiji (Pečevijeva istorija –  Tarih-i-Pečevi).  Pečevija je bio jedan od najuticajnijih i najznačajnijih osmanskih istoričara, i prvi koji se služio zapadnim istorijskim izovrima. Dugo je obavljao značajne dužnosti u tadašnjoj osmanskoj državnoj službi, pogotovo kod Lala Mehmed-paše Sokolovića (njegova majka je bila sestra Lala Mehmed-paše i Ferhad-paše Sokolovića). On piše da je Đerzelez poginuo u ratu koji je Hadum Jakub-paša vodio protiv Hrvata 1491. godine, i to u zasjedi, a da je je njegovu glavu ban Derenčin poklonio ugarskom kralju. Kralj je, iz poštovanja prema velikom junaku, mada mu je bio neprijatelj, glavu Đerzelezovu svečano ukopao na Budimskom Brdu, koje je narod nakon toga prozvao Gerzelez Brdo. Tu mu je podignuto i turbe.